In mijn vorige blog schreef ik over de kracht en magie van de natuur. En hoe die mij altijd helpt om tot nieuwe inzichten te komen. Nieuwe inzichten zijn heel fijn natuurlijk. Toch merkte ik deze keer dat mijn hoofd er erg vol door zat. En dat ik me lichtelijk uitgeput voelde. Toen ik dat gevoel eens beter ging bekijken, realiseerde ik mij dat ik al een tijd in standje ‘doordraven’ stond. Ik gaf mezelf weinig rust, en ging maar door. Ik wil toch graag een mooi en succesvol bedrijf neerzetten? Dat gaat niet vanzelf, dus werken zul je!
Op een gegeven moment kwam ik wel op een punt dat ik dacht ‘waar ben ik nu eigenlijk mee bezig?’. Het grootste deel van mijn tijd ging op aan wat je ‘klusjes’ zou kunnen noemen. Van die regeldingetjes waarvan je denkt dat je het wel even snel kunt doen, maar voor je het weet is de dag voorbij, en heb je alleen maar dat soort dingen gedaan. En dus niks aan het werken aan de visie die ik heb.
Naast die klusjes heb ik gemerkt dat de wereld ook nogal wat afleidingen te bieden heeft. Met zo’n nieuwsgierig brein is dat aan de ene kant fijn, want er is altijd een nieuw iets om te onderzoeken. Maar aan de andere kant leidt het wel enorm af. Ik merkte dat ik wel erg veel tijd kwijt was aan ‘aanwezig zijn’ op bijvoorbeeld LinkedIn. En dat me dat op een gegeven moment écht de keel uit kwam. Het voelde als een eindeloze stroom van gekakel. Van anderen, maar ook (of misschien wel vooral) van mezelf. Heel rigoreus besloot ik te stoppen met LinkedIn. Ik gooide de app van mijn telefoon. Opende het niet meer op mijn laptop. In het begin kwam er echt een soort angst lang ‘Wat doe je nu! Je verliest al je volgers!!’. Maar, ik hield vol.
Het toeval wilde dat ik een midweekje in het bos zou verblijven vorige week. Ik had bedacht om tijdens die week gewoon door te werken. En had dus een huisje met een goede internetverbinding geregeld. Toen ik daar aankwam, heb ik dat plan meteen aan een boom in het bos gebonden. Deze week even GEEN werk. En dat lukte eigenlijk best goed moet ik zeggen. Ik kwam tot rust, liep veel door het bos, en had tijd om rustig na te denken. De kakafonie aan afleidingen was weg, en dat was heel fijn. Ik begon mijn visie weer te zien.
Toen ik weer thuis was, besloot ik dingen toch een beetje anders aan te pakken. Minder afleiding. Meer focus. Uit nieuwsgierigheid opende ik LinkedIn. Er waren geen volgers verdwenen. Sterker, er waren er bijgekomen. En er zaten berichten in mijn berichtenbox. Eén van die berichten kwam echt binnen bij me. Het was iemand die me liet weten dat mijn bijdragen en kijk op de wereld haar geholpen hadden. Het was haar opgevallen dat ik even afwezig was. En dat deed me écht heel erg goed (ik weet dat je dit leest, dus nogmaals, dank je wel!).
Dat soort dingen geven mij weer energie. Dus met die vernieuwde energie ga ik weer aan de slag. En tegelijk neem ik de lessen van de afgelopen tijd mee (meer de natuur in, meer rust, minder afleiding, meer focus). Vandaag ga ik sleutelen aan mijn website, zodat ik mijn mooiste aanbod de wereld in kan sturen. Zodat jij er ook gebruik van kunt maken!
