In mijn vorige blog schreef ik over mijn zomerse overdenkingen, en kwam tot de conclusie dat het helemaal niet liep zoals ik graag wilde. Dat was een fikse tegenvaller, waar ik toch wat aan moest gaan doen. Ik dook in het verleden, en kwam tot de (her)ontdekking dat ik echt wel een onderzoeker ben. Dat een fascinatie voor het onderzoeksobject heel belangrijk voor mij is, en dat het voor mij klaar is als ik het antwoord gevonden heb. Oh ja, en dat een onderzoek niet té lang moet duren.
Mooi, maar nog steeds niet concreet genoeg om ‘aan de man’ te brengen. Ik was er nog niet, het antwoord was er nog niet, dus ik ging verder in mijn onderzoek. Over de volgende stap(pen) lees je vandaag meer.
Bedenktijd
Ik ben een denker. Dat betekent dat ik me graag terugtrek om dieper na te denken over dingen. Mensen zeggen dan weleens ‘kom nou eens in actie!’. Ze hebben gelijk, maar ik wil tóch eerst een beter onderbouwd plan hebben (geloof me, ik heb het geprobeerd zonder, werkt niet voor mij). Pas dan kan ik in actie komen, want zomaar wat doen, dat slaat in mijn beleving nergens op. Dus ook hier was mijn volgende stap: nadenken.
En dat nadenken heb ik aangevuld met schrijven. Want mijn ervaring is dat ideeën concreter worden wanneer je ze op gaat schrijven. Een interessant proces, want soms blijkt dat iets dat je hebt bedacht (en een werkelijk briljant idee leek), eenmaal op papier, eigenlijk gewoon een slecht idee is. Maar dat weet je dan dus wel! Soms zie je wat er mist, en kun je dat in gaan vullen, soms ook niet. Hoe dan ook, ik schreef het op en hing het aan de muur in mijn werkkamer. Op die manier kon ik het laten sudderen (ook wel je default mode network gebruiken genoemd), en steeds wat verder uitwerken. Verschillende varianten kwamen langs, velen vielen af.
Zo werkte ik eerst (en nog meer dingen die het uiteindelijk niet haalden) een idee uit waarin ik onderzoek doe naar persoonlijke en zakelijke vraagstukken. Ik zag namelijk een overeenkomst in de aanpak van die vraagstukken. Maar al snel merkte ik dat de persoonlijke vraagstukken uit beeld verdwenen, en ik mijn focus verlegde naar zakelijke vraagstukken. Blijkbaar vind ik dat toch interessanter. Ok dan, weer een stapje dichterbij. Maar toen zat ik een beetje vast.
Simpel, maar niet eenvoudig
Gelukkig was daar samenvatgoeroe Marjon Mertens, die aanbood om eens mee te kijken. Zij is heel goed in de essentie uit dingen halen, dus dat leek me wel wat. Moest ik wel eerst wat op papier zetten als voorbereiding. Meteen een goede test: kun je het zo opschrijven dat iemand anders er ook iets van snapt. Al pratende kwamen we tot de conclusie dat het een goed idee is te kijken WIE je wilt helpen met je skills (dus die sneldenkende onderzoeker, met ervaring in (onder andere) psychologische vraagstukken, en werkervaring op verschillende gebieden) zodat je dan op onderzoek uit kunt gaan wat die WIE dan nodig heeft. Zoek dan naar de overlap, en daar vind je je product of dienst. Klinkt simpel, maar is nog niet zo eenvoudig. Maar ik had wel weer nieuwe inspiratie, dus ik kon weer verder.
WIE wil ik helpen? Ik vind het belangrijk om bezig te zijn met dingen die de wereld beter maken. Maatschappelijk relevante dingen doen dus. De WIE mag een ondernemer zijn, maar ook een manager binnen bijvoorbeeld de overheid die bezig is met het dienen van het maatschappelijk belang. Verder is het fijn als ze grondigheid en diepgang kunnen waarderen, want die krijg je er standaard bij als je met mij werkt. En ik heb de neiging er dingen bij te halen die je niet zou verwachten (alleen als ik denk dat het wat toevoegt hoor :D). Ook is het handig als je niet meteen in de weerstand schiet wanneer ik opper dat de oorzaak ergens anders ligt dan jij altijd dacht.
Mooi, die WIE is wel duidelijk, in ieder geval voor nu. En ik ben ook al een eind op weg met de waarmee-ga-je-helpen-vraag. Samengevat ga ik helpen met vraagstukken waarbij mensen een rol spelen. Dat kunnen klanten, medewerkers, burgers zijn. Vragen waar je aan kunt denken: wat hebben mijn medewerkers nodig om optimaal te functioneren, waarom is mijn personeelsverloop zo hoog (en wat kan ik daaraan doen?), waarom lopen mensen over het gras en niet over het mooie nieuwe paadje. Heeft nog wat werk nodig, maar komt al dichterbij.
Volgende stap is dat aanbod nog concreter maken. Op dit moment ben ik me aan het verdiepen in literatuur over dat onderwerp. Wat ik daaruit haal, dat lees je in een volgend blog!
Oh ja, ben jij nou zo’n bevlogen manager of ondernemer die de wereld vooruit wil helpen, dan ben ik heel benieuwd naar waar jij tegenaan loopt als we het hebben over vraagstukken waarbij de mens een rol speelt. Ik zou het enorm waarderen als je daar iets over wilt delen met me! Om een beeld te krijgen van het soort vragen, dus niet om direct een oplossing te ‘verkopen’. Mag via de mail: wouter@bureau-hijlkema.nl
Krijg als eerste een seintje als er een nieuw blog online komt
Ook ander nieuws kan in die mail terecht komen, maar zeker niet vaker dan eens per week!