Een nieuw blog? Het is alweer even geleden dat ik hier een blog schreef. Maar de laatste dagen voelde ik een steeds sterker wordende behoefte om dat toch weer eens te doen. Schrijven helpt mij altijd om wat orde op zaken te stellen in mijn hoofd, en wie weet heeft iemand er nog wat aan. Ik weet namelijk dat ik niet de enige ben die dit soort worstelingen kent als hoogbegaafde ondernemer met veel ideeën.
De afgelopen maanden zijn uitdagend geweest. In mijn vorige blog schreef ik dat ik na zomerse overdenkingen een nieuwe richting had gevonden. Daar ben ik in volle vaart ingedoken. Maar… op een gegeven moment merkte ik dat dit het ook niet (helemaal) was. Het lukte me niet om er ook maar iets mee te verdienen. Bovendien zat ik nu nog meer achter een computer te werken dan ik in loondienst deed, en de reden dat ik daarmee gestopt was, was nu juist om dat niet zoveel te doen.
Dit alles zorgde ervoor dat ik me best wel ellendig voelde. Hoe kan het nou dat het niet lukt? Uiteraard kwamen de zelfverwijten al snel langs. Daar ging ik me niet beter door voelen, verre van. De moed zonk me behoorlijk in de schoenen. Ik dacht erover om ermee te stoppen. Dan maar weer een baan zoeken. Ik ben zelfs een keer op gesprek geweest. Dat was klote. Ik voelde me daar écht niet op mijn plek. Ook wanneer ik naar de vacatures kijk die voorbij komen, kan ik alleen maar denken: NEE!
Dus ik ging nog wat verder in de weerstand. Werd boos. En gefrustreerd. Maar terug in loondienst? No. Fucking. Way. Ik MOET iets verzinnen dat WEL werkt.
Dit alles leek niet zoveel te helpen. Maar ik weet van mezelf dat ik iemand ben die wel wat druk nodig heeft. En dat ik juist uitblink wanneer de nood het hoogst is. Maar, er gebeurde niets. Tot ik op Kerstavond met een van mijn broers zat te praten. Hij vroeg me waarom ik me niet verhuurde als klusjesman? Dat kon ik toch goed, en ik had al dat gereedschap toch al? Op dat moment werd ik niet heel warm van dit idee.
Toch liet het me niet helemaal los. Want ‘algemeen klusjesman’ spreekt me niet zo aan. Maar wat nou als ik boekenkasten op maat maak en dat soort dingen? Dat is beter, daar word ik zelfs heel blij van. Lekker praktisch aan de slag, oplossingen bedenken en iets concreets opleveren. Hier zo over nadenkend herinnerde ik me ineens mijn originele business idee: coachen gecombineerd met houtbewerking. Juist om denkers eens uit dat hoofd te halen. Een groot deel van de week ga ik dan zelf uit mijn hoofd door voor betalende klanten maatwerkmeubels te maken. Aangevuld met anderen via coaching ook dat gevoel mee te geven.
Mijn brein sloeg direct aan. Dit klinkt goed! Als ik dat dan nog aanvul met het doen van mijn eigen onderzoekjes naar dingen die ik interessant vind (zoals nu: ik ben bezig uit te zoeken wat er bij komt kijken om je als veertigplusser goed te blijven voelen, waar ik over schrijf op Substack), dan heb ik volgens mij de perfecte mix.
De pijlers in mijn bedrijf zijn dan:
- Meubelmaken (of eigenlijk interieurbouw)
- Coachen
- Onderzoek doen
Ik zie dit als schuiven die ik naar behoefte verder open of dicht kan zetten. Omdat ik van mezelf weet dat ik soms periodes heb waarin ik minder behoefte heb aan bepaalde dingen, is dat perfect. Zit ik bijvoorbeeld te veel in mijn hoofd, dan kan ik het onderzoek afschalen, en het meubelmaken juist opschalen, of andersom.
Door dit idee heb ik mijn energie ineens weer teruggekregen. Er zijn allerlei plannen ontstaan. Dat zie ik als iets positiefs. Maar toch… er blijft dat stemmetje dat zegt: ‘wat als dit ook niets wordt?’. En zeker, dat is absoluut een mogelijkheid. Maar als ik het niet probeer, dan zal ik het nooit weten. Dus ik ga dit doen.
De eerste stappen zijn in elk geval gezet. Mijn KvK inschrijving is aangepast (waar je dus moet kiezen wat je het meest doet, nogal een uitdaging voor een hoogbegaafde ondernemer met veel ideeën!). Ik heb me ingeschreven op Werkspot, om klussen te vinden. Ik vertel iedereen die het (wel of niet) horen wil dat ik nu ook maatwerkmeubels maak. En ik heb ideeën voor het aanpassen van mijn site. Het voelt alsof alles op zijn plek begint te vallen.
Bovendien merk ik dat het met mijn handen bezig zijn nu al zijn vruchten afwerpt. Allerlei vage lichamelijke klachten verdwijnen langzaam. Mijn energieniveau is fors gestegen. Ik voel weer ruimte. Ook om weer te schrijven.
En dat betekent dat ik dus weer ruimte heb voor coachklanten! Mocht je interesse hebben, dan kun je altijd even een berichtje sturen, of direct wat inplannen om te bespreken wat je nodig hebt.
Verder lezen
Hou je van leeglopen? Doe dan vooral niets aan je prikkels - Ik heb het vaak over prikkels leren managen. Jarenlang heb ik er zelf mee geworsteld. Het is iets dat me bezighoudt, kun je wel zeggen. Maar ik ga nu even advocaat van de duivel spelen:Waarom zou je je prikkels eigenlijk leren managen?Wat als je het gewoon zo laat en er helemaal niets aan doet?Die keuze… …
Kun je tegelijk over- én onderprikkeld zijn? - Het klinkt misschien tegenstrijdig, maar het kan écht: tegelijk over- én onderprikkeld zijn.Stel je voor: je zit in een drukke kantoortuin. Het lawaai van collega’s maakt je helemaal gek — dat is sensorische overprikkeling. Tegelijkertijd verveelt je brein zich, omdat je werk weinig uitdaging biedt — dat is intellectuele onderprikkeling.Een ander voorbeeld: je bijt je… …
Wat zijn micro-acties, en hoe helpen ze je om sneller te herstellen? - In Prikkels de Baas maken we gebruik van micro-acties. Veel mensen grijpen pas in als het te laat is, met macro-acties: grote herstelmomenten die vaak langer duren en pas komen wanneer je al écht leeg bent.Maar wat nu als dat niet nodig is? Daarvoor zijn micro-acties bedoeld. Het zijn kleine herstelacties die je tijdens je… …