Skill Confusion

De laatste tijd moet ik vaak denken aan een bepaald verschijnsel. Ik ben er heel vaak zelf ‘ingestonken’, en ik hoor het ook vaak bij mensen die ik spreek.

Laat me uitleggen wat ik bedoel. Wanneer je je herkent in de kenmerken van hoogbegaafdheid, ben je waarschijnlijk (heel) snel van begrip. Je hebt dingen snel door, en leert gemakkelijk. In de context van werk is dat heel prettig. Je hebt weinig instructies nodig, en weet vaak binnen korte tijd een nieuwe klus te doorgronden. Misschien zie je zelfs nog wat verbetermogelijkheden. Hier en daar maak je dingen efficiënter. Baas blij, jij blij. Voortaan mag jij dat klusje oppakken, want jij kunt dat goed.

Op een gegeven moment ben jij er dus van. Ergens voelt dat fijn, mensen komen bij jou aankloppen als ze iets willen weten over dat ene onderwerp waarin jij heel goed bent. Je krijgt er waardering voor. Maar als je heel eerlijk bent, is je interesse eigenlijk wel weg. Je weet alle ins en outs. Je hebt het volledig doorgrond. Eigenlijk ben je wel toe aan wat anders. Dit is iets waar veel (vermoedelijk) hoogbegaafden zich in zullen herkennen.

Dit kan zich op verschillende niveaus voordoen: een klus, of een complete functie, een heel vakgebied.

Toch voelt het raar om iets waar je echt goed in bent los te laten. Dat doe je toch niet?

Waarom is het nu zo verleidelijk om daarin te blijven hangen? Dat kan verschillende oorzaken hebben. Als ik naar mezelf kijk, dan zat het erin dat ik altijd mee heb gekregen dat je een baan niet opzegt. Dat je ergens gaat werken, en een vak leert. Nadat je dat vak een tijdje gedaan hebt ben je er goed in. En dan kun je comfortabel met die skills aan de slag tot je met pensioen kunt.

Maar wat nu als je al vrij snel dat punt bereikt dat je ergens goed in bent? Na een maand of 3 bijvoorbeeld? Dan is je pensioen nog heel ver weg (los van het feit dat je pensioen afwachten een vreselijk idee is). Je gaat je vervelen, en je merkt dat je aandacht verslapt. Misschien ga je ineens allerlei fouten maken, gewoon omdat het je niet meer echt ‘aanzet’.

Waardering

Een ander ding is waardering. Omdat je zo snel iets onder de knie krijgt, krijg je regelmatig waardering voor het feit dat je het zo goed kunt. Dat is fijn, zeker als je ergens diep van binnen ook gewoon die waardering nodig hebt. Misschien is waardering wel iets dat je vroeger niet vaak kreeg (want op de lagere school was je steeds met andere dingen bezig dan het lesmateriaal bijvoorbeeld), en je nu denkt ‘yes, nu krijg ik het mooi wel!’. Totdat je dus op dat punt komt dat je fouten gaat maken doordat het niet meer je volledige aandacht heeft, dan is het vaak snel gedaan met die waardering.

Ik vond dit zelf best wel een ingewikkeld iets. Het verwarde me. Want ik kwam steeds op het pad van verveling terecht. Elke baan waar ik aan begon was al snel saai geworden. Soms al na drie maanden. En daardoor ging ik twijfelen aan mezelf: waarom kan ik een baan niet voor langere tijd volhouden? Waarom moet ik steeds iets anders? Kan ik niet gewoon tevreden zijn met wat ik heb? Hoe kan het nu dat die baan waar ik met zoveel plezier aan begonnen ben, en ook in de eerste maanden met veel plezier gedaan heb, ineens niet boeiend meer is? Jarenlang heb ik me op dat pad begeven. Van de ene naar de andere baan hoppend. Mezelf verwijtend dat ik het niet vol wist te houden.

Dus ik begon voor mezelf. Want dan ben ik de baas, en bepaal ik wat er gedaan moet worden. De eerste tijd ging dat heel goed. Totdat ik me weer begon te vervelen. Jawel. Opnieuw. Daar had ik toch flink de pest over in.

Mindshift

Maar weet je wat het is? Ik heb daar dus lang en diep over nagedacht. Er met meerdere mensen over gesproken. Het viel me op dat heel veel (vermoedelijk) hoogbegaafden dit verschijnsel herkennen. En het is een mindfuck. Want je kijkt er op een verkeerde manier naar.

Het is niet die ene skill of die ene baan waar je snel goed in bent, wat jouw talent is. Het is het snel doorhebben hoe iets zit of werkt. Zien waar het niet goed werkt. Waar dingen beter kunnen. Dat is jouw talent.

Laat die even op je inwerken.

Wat nu als je al die tijd confused was over WAT jouw skill nu eigenlijk is? Wat nu als jij pas echt FUCKING goed bent in doorgronden van ingewikkelde dingen. En dat binnen no-time. Weet je hoe waardevol dat is? En het mooie is, dat je het altijd al doet. ‘Gewoon’ vanzelf.

Ik heb er zelfs een naam voor bedacht: skill confusion.

Weet je wat ik jou (ook) gun? Dat jij die skill confusion gaat ontrafelen. Dat je niet meer in verwarring bent, maar heel zeker weet wat jouw toegevoegde waarde is. Van skill confusion naar skill clarity. Voor je het weet heb je skill confidence.. Kun je je voorstellen hoe hard je dan zult gaan?

Nu ben ik dus heel goed in het heel snel doorgronden van dingen. Dus wil je jouw echte talent ontdekken en niet langer vastzitten in skill confusion? Laten we samen kijken hoe jij jouw kracht optimaal kunt inzetten. Neem eens een kijkje bij deze 2 producten die ik ontwikkeld heb: