In mijn eerste zomerse overdenkingen blog kon je al lezen dat ik ergens aan het begin van de zomer tot de frustrerende conclusie kwam dat veel van waar ik op dat moment mee bezig was, niet zorgde dat ik een voldaan gevoel had. Het leverde weinig tot niets op, ook financieel gezien. Hoog tijd om daar wat aan te doen. Dus ging ik op onderzoek, in eerste instantie bij mezelf.
Daarbij ontdekte ik (opnieuw) dat ik wel écht heel blij word van onderzoek doen. Maar…hoe dan? En onderzoek naar wat? Dat was nog niet helemaal helder. In mijn tweede blog dook ik daar dieper in. De WIE-GA-JE-HELPEN vraag dook op. Want als je dat weet, kun je gaan onderzoeken met wat voor vragen die persoon (of organisatie) te maken heeft. Omdat ik graag iets positiefs toevoeg aan de wereld, vind ik het belangrijk dat degenen die ik verder help dat ook willen. Dat is dus de WIE.
Waarmee?
Voor de volgende stap probeer ik twee sporen steeds dichter naar elkaar te brengen. Dat wat ik het liefste doe, en de vragen waarmee mijn ideale klant te maken heeft. Want diepgaand onderzoek en oplossingen vinden, kan op heel veel manieren en op heel veel plekken. En dan is er nog een onderscheid tussen wat je KUNT onderzoeken (nice to know) en wat je ECHT nodig hebt (need to know). Nice to know is fantastisch. Maar weinigen zijn bereid daarvoor te betalen (helaas!). Mijn focus zou dus moeten liggen op de NEED TO KNOW. Er moet dus een urgentie zijn om het vraagstuk op te lossen. Dat is het tweede spoor: uitzoeken welke urgente problemen mijn ideale klant heeft. Om dat beeld te verscherpen, ben ik begonnen met in mijn omgeving zoeken naar mensen die me daar meer over kunnen vertellen.
Make me an offer
Tegelijk met mijn verkennende onderzoek naar de vragen die leven bij mijn potentiële klanten, duik ik ook in de vraag ‘hoe maak je een aanbod’. Daar had ik geen idee van namelijk. In plaats van mezelf voor mijn hoofd slaan dat ik zoiets logisch niet zelf had bedacht, besloot ik in kaart te brengen wat er komt kijken bij het maken van een aanbod. Want hee, daar is al aardig wat over geschreven. En was het dus tijd geworden voor een van mijn favoriete bezigheden: diep duiken in onderzoek!
Dive in!
Je kunt me niet blijer maken dan met een deepdive als dit. Dus ik ging aan de bak, om te zoeken naar interessante bronnen. Al snel kom ik dan bij boeken uit (al ben ik ook niet vies van Youtube, en goede blogs). Al snel werd mijn zoekvraag breder. Want hoe bouw je nu eigenlijk een bedrijf? Dat is een groot onderwerp, met allerlei zaken die daarbij óók van belang zijn. (Note to self: dit is dus een thema hè, ik wil graag de bredere context weten, dat is iets wat ik vanzelf al doe.)
Al langere tijd zag ik op Youtube Alex Hormozi voorbij komen. Wat mij opviel, was zijn no-nonsense benadering van ondernemen: neem een probleem dat je kunt oplossen, zoek iemand met dat probleem, verkoop hem de oplossing. Herhaal. That’s it. Nu ben ik niet perse fan van veel van zijn werkwijzen (cold calling bijvoorbeeld, en dan echt heul veul (denk aan 100 per dag minimaal), want volgens hem een ‘numbers game’), maar ik sta open om te leren. Dus ik las ‘$100M Offers’, over hoe je een aanbod in elkaar zet. Grofweg zo dus:
- Identificeer een droom uitkomst. Bijvoorbeeld: het ideale gewicht bereiken.
- Breng alle problemen daaromheen in kaart. Het helpt om het in stappen op te delen. In het ideale gewicht voorbeeld: je moet gezond eten. Eerst moet je dat kopen (wat dan, is dat niet duur, ik heb geen tijd om dat te doen), dan moet je het koken (ik weet niet hoe, ik heb geen tijd..).
- Bedenk een oplossing voor elk van die problemen. Hoe kun je je klant zo goed (of nog beter) mogelijk helpen? Dat is dan je product.
Aardig wat aanknopingspunten, maar ik hou er niet van me op slechts één bron te richten. Dus las ik ook nog het boek ‘The Personal MBA’ van Josh Kaufman. Aanrader wel, om als naslagwerk binnen handbereik te houden, dit boek. Het bevat veel dingen die je ergens wel weet, maar die ik in elk geval nog niet in de ondernemers context had geplaatst. Er staan ook aanmoedigende dingen in, zoals ‘wanneer je je niet een beetje schaamt voor de eerste versie van je product, heb je het te laat gelanceerd’. De auteur pleit voor een ‘minimum viable offer’, dat je dan steeds een beetje beter probeert te maken door experimenteren (hey, zei je nou experimenteren?).
Ook las ik ‘No plan B’ van Heather Thorkelson. Aanrader als je denkt ‘AAAAAH waar ben ik in hemelsnaam mee bezig, waarom doe ik dit!?!?!’. En ook nog nuttige tips om weer op het juiste spoor te komen. Om te komen tot een product of dienst, is het goed om echt heel goed bij jezelf na te gaan wat je te bieden hebt, waar jij echt heel blij van wordt, en heel goed in bent (je ‘fingerprint’). Dat is de basis. Daarnaast doe je er goed aan om dat waar je écht de pest aan hebt (eindeloos vergaderen bijvoorbeeld) te respecteren, en te zorgen dat je daar zo min mogelijk van in je bedrijf stopt. En heel belangrijk: zorgt dat er vraag is naar het product of dienst dat je te bieden hebt… (hint: onderzoek dat dus grondig). Wat ik mooi vind aan deze aanpak, is dat idee van die fingerprint.
Ok dan, het ‘minimum viable offer’ dat ik tot nu toe heb opgesteld, is dit: consultancydiensten voor gedreven leidinggevenden/ondernemers die wil weten wat er werkelijk schuilgaat achter het ‘gedoe met mensen op de werkvloer’. En daar ga ik dus de komende tijd mee de boer op, om hem verder bij te stellen.
Toen ik gisteren onder de douche stond, bedacht ik me dat de manier waarop ik nu al te werk ga bij het (goed) opzetten van mijn vernieuwde onderneming, kenmerkend is voor hoe ik sowieso het liefste werk. Een vraagstuk definiëren, onderzoek doen, mogelijke oplossingen bedenken, en daar mee experimenteren om de best werkende te vinden. Ik word daar dus enorm blij van! En daarmee zijn mijn zomerse overdenkingen overgegaan van overdenkingen naar acties. Van dat proces zal ik in een volgend blog verslag doen.
Gebruikte bronnen
Ik heb de gebruikte boeken nog even bij elkaar gezet. Dit zijn GEEN affiliatelinks.
Krijg als eerste een seintje als er een nieuw blog online komt
Ook ander nieuws kan in die mail terecht komen, maar zeker niet vaker dan eens per week!